Początki kościoła p.w. Bożego Ciała przy ul. Świdnickiej we Wrocławiu wiążą się z Zakonem Rycerskim Szpitalników Św. Jana z Jerozolimy, z Rodos i z Malty, (kawalerowie maltańscy lub joannici).

Datą najczęściej podawaną za początek budowy jest rok 1318. Dokument cesarza Karola IV z 1351r wspomina o istniejącym już kościele Bożego Ciała. Obok kościoła był szpital joannitów a po drugiej stronie ulicy dom zakonny czyli Komandoria, połączony z kościołem przejściem krużgankowym nad ulicą.

W 1540 roku kościół i klasztor przeszedł pod zarząd miasta i rozpoczyna się pierwszy okres poniewierki tego obiektu zakończony dopiero w 1692 roku wykupieniem go przez diecezję dla katolików.

Rozpoczyna się czas tworzenia barokowego wystroju wnętrza. W tym okresie w kościele nabożeństwa sprawowali mnisi z Zakonu Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, którzy mieli siedzibę przy kościele Św. Macieja (przy
ulicy Szewskiej) – dziś gmach Ossolineum. Ten piękny okres zakończył się w czasie wojen napoleońskich. Jest to drugi okres poniewierki tego kościoła. XIX wiek to czas zburzenia Komandorii oraz przejścia nad ul. Świdnicką. Kościół Bożego Ciała wrócił do katolików dopiero w 1921 roku. W latach 1935-37 był gruntownie odnowiony. Stan z tego okresu ilustrują zdjęcia zamieszczone w górnej i dolnej części strony.

Po wojnie dopiero w 1956 roku powstała parafia z opatrznościowym proboszczem ks. Janem Smutkiem, który dźwignął kościół z ruin.

Na podstawie: Zygmunt Antkowiak „Kościoły Wrocławia”, Wrocław 1991

 Proboszczowie po II Wojnie Światowej:

• 1956 – 1964    ks. Jan Smutek
• 1964 – 1988    ks. Jarosław Chomicki
• 1988 – 1993    ks. Jan Tyrawa (od XI 1988 biskup)
• 1993 – 2007    ks. Andrzej Dziełak
• 2007 –             ks. Marek Biały